Echtscheiding en lichaam
Echtscheiding
Het besluit van echtelieden om te gaan scheiden is normaal gesproken het eindpunt van een lange weg. Hoe een echtscheiding uiteindelijk verloopt en hoe ze wordt verwerkt, hangt wezenlijk af van de factoren die tot de scheiding hebben geleid.
Onverschilligheid en langs elkaar heen leven
Vaak wordt als reden van scheiding aangegeven dat men uit elkaar gegroeid is en elkaar niets meer te vertellen heeft. De partners hebben er geen zin in het huwelijk alleen omwille van de vorm overeind te houden. Over het algemeen verlopen scheidingen die dit als uitgangssituatie hebben relatief probleemloos. Van tevoren worden de partners het meestal eens over de voorwaarden waaraan moet worden voldaan, zoals verdeling van geld en goederen, regelingen met betrekking tot de kinderen etc.
Echtelijke strijd
De situatie wordt ingewikkelder wanneer de aanleiding tot de scheiding is dat de één zich vergist heeft in de ander. Meestal wordt dan eerst geprobeerd om de partner te veranderen. Omdat dergelijke pogingen doorgaans geen succes opleveren, volgt er vaak onenigheid en soms zelfs gewelddadigheid. In de
regel laat de echtelijke strijd beide partners uiteindelijk teleurgesteld, verbitterd en psychisch beschadigd achter. De scheiding wordt moeilijker omdat vaak de gedachte aan wraak overheerst.
Nieuwe partner
Wanneer iemand verrast wordt met de mededeling dat de partner een nieuwe relatie heeft, dan kan dit een regelrechte shock teweegbrengen. Afhankelijk van het karakter gaat deze shock later over in woede, destructiviteit of depressie. Een gesprek is in de meeste gevallen niet meer mogelijk, omdat degene die verlaten is zich diep gekrenkt voelt.
Mannen zijn gemakzuchtiger
Het initiatief tot een scheiding wordt meestal door de vrouw genomen. Zij houden zich meer met hun relatie bezig en hebben de sterke wens dat alles ‘klopt’. Mannen zijn, wellicht uit gemakzucht, meer bereid zich neer te leggen bij een verhouding waarmee ze in feite niet tevreden zijn.
Leven na de scheiding
De scheiding van een partner met wie men vaak jarenlang het leven heeft gedeeld en met wie men eens uit liefde en met de verwachting ‘voor altijd’ getrouwd is, is doorgaans een ingrijpende en pijnlijke gebeurtenis. Vaak heeft men jaren nodig om het te verwerken. Men voelt zich hulpeloos en is bedrukt, kwaad en bedroefd. Veel mensen stellen na een scheiding ineens ook zichzelf ter discussie en worden gekweld door angst voor de toekomst.
Zelfs wanneer de scheiding rationeel doordacht is en de enig mogelijke oplossing lijkt te zijn, blijft toch het gevoel bestaan dat men op de een of andere manier gefaald heeft. Vage schuldgevoelens steken de kop op en dikwijls ontstaat het gevoel dat niemand van hen houdt en is er de angst dat een nieuwe verhouding opnieuw zal mislukken.
De reacties van de omgeving
Hoewel steeds meer huwelijken stuklopen en scheidingen dus in zekere zin gewoon worden, reageren ouders, vrienden en kennissen toch vaak met afkeuring, onbegrip en afwijzing, wanneer een echtpaar aangeeft te willen gaan scheiden. Ofschoon men juist in deze moeilijke situatie de ruggesteun en geestelijke ondersteuning van familie en vrienden hard nodig heeft, kan men buitenstaanders beter zo veel mogelijk buiten de problemen houden.
Bij een goede verstandhouding moet men proberen op tijd afspraken te maken voor de tijd na de scheiding. Wat gebeurt er met de gemeenschappelijke vrienden? Mag de ex-man of -vrouw de schoonouders nog opzoeken, met wie nog steeds een innige band bestaat? Moet één van de twee weggaan bij de sportvereniging waar beiden al jaren actief lid van zijn? Meestal lossen deze problemen zich in verloop van tijd vanzelf op. Maar men kan onnodige ruzies voorkomen, wanneer men daar meteen duidelijke afspraken over maakt.
Wat betekent echtscheiding voor de kinderen?
Voor het echtpaar is een scheiding weliswaar belastend, maar voor de kinderen is het nog veel moeilijker. Ze hangen aan hun vader en moeder en lijden onder het feit dat ze een van de ouders nog maar zelden of helemaal niet meer kunnen zien. Voor de meeste kinderen is de scheiding een traumatische ervaring, vaak kunnen ze de angsten en emoties nauwelijks aan. Doordat veel ouders hun kinderen in de ruzie betrekken, wordt het probleem voor de kinderen alleen nog maar erger. De kinderen willen namelijk geen partij kiezen. Ze houden van beide ouders en hebben beide nodig.
Langdurig problemen
Op de scheiding van de ouders reageren de meeste kinderen gedeprimeerd, sommige agressief en enkele constructief (‘Ik ga net zo lang met ze praten tot ze weer samen willen zijn’). Maar aangezien reacties van de kinderen de ouders zelden weer bijeenbrengen, blijven de kinderen vaak jarenlang door de scheiding aangedaan.
Hoe ervaren kinderen een echtscheiding?
De reacties van de kinderen worden sterk beïnvloed door hoe de ouders met de problemen rond de scheiding omgaan. Hoe kinderen de scheiding van hun ouders ervaren en welke ernstige uitwerkingen het op hun latere leven kan hebben, kan men zich voorstellen aan de hand van de volgende reacties die psychologen telkens van kinderen van gescheiden ouders te horen krijgen.
‘Het is mijn schuld’
Sommige kinderen zijn overtuigd dat hun ouders zich laten scheiden omdat ze iets verkeerd zouden hebben gedaan (‘Mijn vader gaat weg, omdat ik niet goed genoeg ben’). Dergelijke schuldgevoelens en zelfverwijten kunnen het kind nog jarenlang blijven kwellen.
‘Ik wordt gebruikt’
Vaak worden de kinderen van gescheiden ouders tegen de andere ouder opgestookt. Het kind kan als spion of tussenpersoon misbruikt worden of speelbal van de ouderlijke verdeeldheid worden (‘Ik wordt in een ruzie gebruikt, die niet de mijne is’).
‘Ik ben bang’
Door de ervaringen die ze bij de scheiding van hun ouders opgedaan hebben, durven de kinderen vaak later ook geen duurzame relatie aan te gaan. De angst dat het drama van de ouders zich in de eigen verhouding zou kunnen herhalen, weerhoudt hen ervan in een intieme relatie met iemand te nauw betrokken te raken. Vaak beslissen kinderen van gescheiden ouders later zelf geen kinderen te hebben om hen dezelfde traumatische ervaring bij een mogelijke scheiding te besparen (‘Niemand mag doormaken wat ik heb moeten doormaken’).
Wat zou er in het belang van de kinderen moeten gebeuren?
Onderzoek bij kinderen van gescheiden ouders heeft aangetoond, dat de relatie die de kinderen na de scheiding met beide ouders hebben, van grote betekenis is voor hun verdere ontwikkeling. De kinderen moeten met beide ouders contact kunnen blijven houden. Dit is een van de belangrijkste voorwaarden voor een stabiele psychosociale en emotionele ontwikkeling. bron menselijk-lichaam.com
scheiden echtscheiding advocaat mediator mediation quickmediator scheiden echtscheiden
