Verdelen en verrekenen bij echtscheiding per 1 april 2013

Na echtscheiding dienen er afspraken gemaakt te worden over alle bezittingen en schulden.

Bent u in gemeenschap van goederen getrouwd, dan geldt als wettelijk uitgangspunt dat alle activa en passiva bij helften tussen de ex-echtelieden worden verdeeld.
Zijn er huwelijks voorwaarden van kracht, dan bepaalt de eerder opgestelde notariële akte óf en hoe de bezittingen en schulden verrekend dienen te worden.

Op dit moment is het nog zo, dat de Rechtbank meestal een tweedeling maakt in een echtscheidingszaak.

De Rechtbank beslist eerst op het verzoek tot echtscheiding, de zorgregeling, kinder- en partneralimentatie en de (huur)woning. Het verzoek tot verdeling of verrekening van de bezittingen en schulden wordt voor de duur van drie maanden of langer afgesplitst en pas in een later stadium inhoudelijk behandeld tijdens een aparte zitting.
Scheidingsprocedures hebben door deze manier van werken bij de Rechtbank een lange looptijd, met alle complicerende factoren van dien.

Met ingang van 1 april 2013 komt er echter landelijk verandering in de manier waarop de Rechtbank scheidingsverzoeken gaat behandelen.

Alle verzoeken die in het kader van de echtscheiding aan de Rechtbank worden voorgelegd, worden op de eerste zitting in de echtscheidingsprocedure behandeld. Van afsplitsing van verdeling- en verrekeningsverzoeken is dus geen sprake meer.
Groot voordeel van deze nieuwe manier van werken is natuurlijk dat de scheidingsprocedures bij de Rechtbank sneller verlopen.

Punt van aandacht is wel, dat de scheidingsprocedure nieuwe stijl een zeer goede voorbereiding vereist.
Voordat het scheidingsverzoek bij de Rechtbank wordt ingediend, dient er niet alleen een Ouderschapsplan te zijn opgesteld – wettelijke eis sinds 1 maart 2009 – maar dient er tevens helder in kaart te worden gebracht welke activa en passiva voor verdeling of verrekening in aanmerking komen en hoe deze verdeling c.q. verrekening er daadwerkelijk uit dient te zien. Alles natuurlijk voorzien van bewijsstukken.

Met behulp van een checklist wordt het verzamelen van deze stukken voor u makkelijker gemaakt. Uiteindelijk dienen alle gegevens via een zogenaamd webformulier door de betrokken advocaten tijdig digitaal te worden aangeleverd bij de Rechtbank.

De checklist voor gemeenschap van goederen, maar ook huwelijkse voorwaarden en een model inboedellijst zijn via uw mediator van Quickmediator verkrijgbaar.

echtscheiding mediator advocaat Quickmediator

Mediation in Griekenland

Nieuwsbericht | 29 maart 2013

Het Griekse ministerie van Justitie en de Europese Commissie willen het gebruik van ‘mediation’ bevorderen.

Mediation kan tot een vlottere en minder kostbare beslechting van geschillen leiden, het justitieel systeem ontlasten en het zaken doen bevorderen. De Nederlandse mediationexpert Manon Schonewille is hierbij betrokken. Zij heeft een vruchtbare samenwerking opgezet met de balie van Piraeus voor de training van mediators. De Nederlandse ambassadeur woonde op vrijdag een training bij.

bron: http://griekenland.nlambassade.org/nieuws/2013/04/mediation-in-griekenland.html

Mediaton is het gezamenlijk oplossen van een geschil met de hulp van een neutrale conflictbemiddelaar: de mediator.

Vrijwel elk geschil heeft een oplossing die voor de betrokkenen aanvaardbaar is. Vaak zien zij deze echter niet, omdat zij te diep in het conflict betrokken zijn. De mediator neemt geen standpunt in, maar helpt partijen dat resultaat bereiken, waarmee een ieder tevreden is.
Het verschil tussen mediation en een juridisch proces is dat betrokkenen de baas blijven over de oplossing van hun geschil en daardoor zichzelf en hun relatie tot de ander niet onnodig nog meer beschadigen.

Geen duur geld- en energieverslindend juridisch steekspel, vergezeld door stress, verdriet en een gevoel van machteloosheid, maar een weloverwogen traject dat leidt tot wederzijds begrip en respect voor elkaars belangen.

Mediation is absoluut niet voor iedereen geschikt!

Er is durf voor nodig om je eigen aandeel in het conflict onder ogen te zien. Je moet de wil hebben om je in te zetten het conflict van tafel te krijgen. Mediation vereist het dat je oog hebt voor het belang van de ander en hem of haar daarin respecteert. Bovendien is geheimhouding over hetgeen je met elkaar in vertrouwelijkheid bespreekt een voorwaarde, tenzij je anders overeenkomt.

Conflictsituaties die zich voor mediation lenen zijn:

Echtscheiding & ouderschapsplan
Geschillen met overheden
Arbeidsgeschillen
Zakelijke geschillen
Vrijwel alle conflicten in het onderwijs
Geschillen in de gezondheidszorg
Buurtbemiddeling & burengeschillen
Slachtoffer/daderbemiddeling
Particulieren die om wat voor een reden dan ook een conflict hebben
Partijen die overwegen een juridische procedure te starten
Partijen die in afwachting zijn van een door een ander te starten juridische procedure

Voordelen mediation boven de gangbare vormen van conflictoplossing:
Mediation creëert een situatie, waar alle partijen mee kunnen leven en dat is winst en welzijn.
Mediation is twee keer zo snel als advocatenonderhandelingen en zes keer zo snel als procederen.
Mediation is twee keer zo goedkoop als een schikking met behulp van advocaten en tien keer zo goedkoop als procederen.
Mediation heeft een slaagkans van 75%, schikkingsonderhandelingen met een bevredigend resultaat liggen op ongeveer 40%.
Een rechterlijke beslissing is meestal ook niet het laatste woord.
Mediators zijn gespecialiseerd in het begeleiden van onderhandelingen.
Mediation verdeelt schade eerlijk en objectief, zonodig met hulp van in het recht gehanteerde normen.
Het is geen koehandel onder dreiging van een dure procedure en een beslissing jaren later.
De uitkomst is rechtvaardiger dan rechtspraak omdat daar meestal een alles of niets beslissing moet worden gegeven.
De mediator begeleid je bij het formuleren van afzonderlijke concrete doeleinden.
Dit biedt veel meer kans op succes dan het streven naar vage idealen, waarvan de wenselijkheid door niemand in twijfel wordt getrokken, maar waarvan de uitvoerbaarheid weer een ander hoofdstuk vormt.

“Samen scheiden”: □ Geschikt òf □ Ongeschikt? De (echt)scheidingsdienstverlening is de laatste jaren sterk veranderd, zowel in aard als in omvang. Het aanbod voor scheidende stellen is niet meer beperkt tot de advocatuur. Sterker nog, Quickmediator heeft al een flink marktaandeel. Is “Samen Scheiden” een hype of trend en past dit wel bij iedereen?

Sinds 1971 is het aantal echtscheidingen exponentieel gestegen, doordat de wet scheiden makkelijker maakte: van 6000 echtscheidingen per jaar in 1965 tot 34.000 in 1985! Vanaf 1985 is het jaarlijks aantal echtscheidingen gestabiliseerd. Uit cijfers van het CBS blijkt dat in 1993 nog slechts 15% van deze echtscheidingen op gemeenschappelijk verzoek plaatsvond, terwijl dit percentage in 2009 is gestegen naar 65%. Deze cijfers wekken de indruk dat (in goede harmonie) samen scheiden een trend is, maar dit beeld moet enigszins genuanceerd worden: een gemeenschappelijk verzoek kan ook tot stand komen nadat mensen na eindeloos slepende conflicten en onderhandelingen met twee adviseurs, uiteindelijk overeenstemming bereiken. Grofweg de helft van alle scheidingen betreft dus nog steeds in meerdere of mindere mate een“vechtscheiding”. Desalniettemin is te concluderen dat het een trend is dat steeds meer scheidende partners in overleg uit elkaar gaan.

Waarom “samen scheiden”?

Mensen scheiden samen als dat in hun geval vanzelfsprekend is. Soms is er simpelweg goede harmonie. Daarnaast beseft de scheidende consument steeds meer dat een “vechtscheiding” een langdurig, uitermate kostbaar en emotioneel traject is, voor zowel de partners als hun kinderen. De succesfactor bij “samen scheiden” is het vertrouwen tussen de scheidende partners, die beiden als doel moeten hebben om tot goede afspraken te komen. En hier ligt nu ook meteen de moeilijkheid. Want laten we eerlijk zijn, als partners uit elkaar gaan lopen de belangen uiteen en heeft het vertrouwen vaak al een knauw gekregen.

Wanneer werkt “samen scheiden” niet?

Bij een scheiding komen Emotie, Kinderen, Recht en Geld om de hoek kijken, waarbij de factor geld erg belangrijk is. Financiële onzekerheid leidt tot angst en boosheid. Dit is geen basis voor onderling overleg. In combinatie met het toch al geschonden vertrouwen ligt de keuze voor een eigen adviseur voor de hand, maar dit hoeft niet automatisch tot een vechtscheiding te leiden.

De vraag naar ondersteuning waarbij wij als mediator van Quickmediator de belangen van één partij vertegenwoordigen is groot. Voordeel is dat mediators van Quickmediator niet kunnen (en willen) procederen en op een toegankelijke manier communiceren wat minder ‘bedreigend’ overkomt bij de ander. Voorstellen verwoorden en onderbouwen wij helder en praktisch vanuit onze achtergrond van financieel planner. Deze werkwijze resulteert in minder ruzie wat goed is voor de kinderen en natuurlijk uw portemonnee.

Waarom scheiden met een mediator van Quickmediator?

Financiële en fiscale planning bij (echt)scheiding is een specialisme. Deze specifieke deskundigheid is de meerwaarde van Quickmediator ten opzichte van andere dienstverleners die meer globale kennis op dat gebied hebben.

Als Quickmediator richten wij ons volledig op de financiële en fiscale advisering bij (echt)scheidingen, zonder daarbij de andere elementen te verwaarlozen. Wij geven inzicht in financiële (on)mogelijkheden, wij dragen oplossingen aan en zoeken naar fiscale en financiële optimalisatie. Wij doen dit 100% onafhankelijk: de cliënt is de enige die ons betaalt.

Quickmediator is uw:

 Bemiddelaar / adviseur: als u samen wilt scheiden;
 Onderhandelaar / adviseur: als u niet wilt procederen en zich bij onderhandelingen wilt laten vertegenwoordigen door een financieel deskundige;
 Adviseur op de achtergrond: als u al in een scheidingstraject zit en behoefte heeft aan deskundig advies en/of een second opinion, zodat u daarmee verder kunt.

Meer weten? www.quickmediator.nl

‘Ik heb een arbeidsconflict en wil mijn werkgever dwingen om mee te werken aan mediation. Hoe kan ik dit via de rechter regelen?’

Antwoord:

Je kunt je werkgever helaas niet dwingen om aan mediation mee te werken. We zullen dit toelichten.

Wat is mediation?
Mediation is een vorm van conflictbemiddeling. Onder begeleiding van een bemiddelaar (mediator) probeer je samen met je werkgever tot een voor beiden aanvaardbare oplossing van het probleem te komen. Je kunt mediation ook zien als een alternatief voor een juridische procedure bij een rechter. Dit kan vaak veel tijd en geld besparen. Ruim de helft van de juridische problemen die met mediation worden aangepakt, krijgt een geheel of gedeeltelijk goede afloop.

Mediation: niet vrijblijvend
Mediation heeft twee belangrijke kenmerken. Het eerste is dat mediation niet vrijblijvend is. Zo moeten beide partijen bereid zijn om aan een oplossing te werken. Als die oplossing eenmaal bereikt is, dienen beide partijen zich aan de gemaakte afspraken te houden. Deze afspraken worden daarom ook schriftelijk vastgelegd in een afdwingbare overeenkomst.

Mediation is vrijwillig
Het tweede uitgangspunt van mediation is dat die uitsluitend kan plaatsvinden op basis van vrijwilligheid. Een rechterlijk bevel aan een werkgever om mediation te laten plaatsvinden of voort te zetten, verhoudt zich niet met dit uitgangspunt. Er is dan ook geen juridische basis om wie dan ook tot medewerking aan mediation te dwingen.

Wil je meer weten over je rechten en plichten als werknemer, neem dan contact op met één van onze mediators van Quickmediator.

In de Mediationreeks worden de aspecten van mediation in afzonderlijke delen behandeld, waaronder de juridische, communicatieve, organisatiekundige en de sociaalwetenschappelijke kanten ervan. De inhoud van de delen is gebaseerd op de huidige stand van de theorieontwikkeling en de behandeling ervan richt zich vooral op de relevantie voor de praktijk. De reeks wil zo een bijdrage leveren aan de verdere ontwikkeling van het vakgebied.

De afzonderlijke delen kunnen worden gebruikt ter ondersteuning van opleidingen en trainingen en als naslagwerk voor de ervaren mediator. Ze vervullen ook een rol bij de professionalisering en certificering van mediators in Nederland.

In ‘Beroepsvaardigheden en interventietechnieken van de mediator’ beschrijft de auteur de meest in aanmerking komende interventietechnieken voor de mediator. Hij besteedt hierbij aandacht aan de psychologische achtergronden van de verschillende interventietechnieken en aan de persoon van de mediator als interventionist. Hij plaatst de interventietechnieken binnen het ruimere kader van de interventiekunde, zoals de systeemgerichte gezinsbehandeling, de oplossingsgerichte gesprekstherapie, coaching en organisatieontwikkeling.

De auteur heeft het beoordelingsinstrument ontwikkeld om de beroepsvaardigheden van de mediator vast te stellen in het kader van de certificeringprocedure van het Nederlands Mediation Instituut (NMI). Beroepsvaardigheden en interventietechnieken van de mediator behandelt dit instrument en kan zo dienen als ondersteuning bij de voorbereiding van het assessment bij de persoonscertificering.

INHOUDSOPGAVE

Woord vooraf

1. Inleiding
1.1 Wat is mediation?
1.2 Autonomie, zelfbeschikking en vrijwilligheid
1.3 Neutraliteit, onpartijdigheid en vertrouwelijkheid
1.4 Verschil tussen mediation en andere vormen van conflictinterventie
1.5 Drie typen van mediation: de resultaatgerichte, probleemoplossende en communicatiegerichte aanpak
1.6 De fasering van het mediationproces of mediationtaken
1.7 Mogelijkheden en beperkingen van mediation
1.8 De persoon van de mediator
1.9 Interventies door een mediator

2. Gesprekstechnieken van de mediator
2.1 Open en actief luisteren; het toepassen van stiltes en ‘aanmoedigers’
2.2 Spiegelen
2.3 Parafraseren van de inhoud
2.4 Gevoelsreflectie
2.5 Samenvatten
2.6 Positief heretiketteren, neutraliseren, normaliseren, gemeenschappelijk maken
2.7 Vraagtechnieken voor de mediator
2.8 Het uitoefenen van druk en het geven van inhoudelijke suggesties

3. Wat vooraf gaat aan de eigenlijke mediation
3.1 Zijn de condities voor mediation aanwezig?
3.2 Het opbouwen van een werkrelatie met de deelnemers
3.3 Het eerste contact
3.4 De eerste mediationsessie

4. Reguleren van de communicatie tussen deelnemers
4.1 Verbale en non-verbale communicatie
4.2 Reguleren van het mediationproces: procedures en communicatieregels
4.3 Bevorderen van (directe) communicatie
4.4 Onderkennen van en interveniëren in vastgelopen communicatiepatronen
4.5 Hanteren van emoties
4.6 Het voeren van afzonderlijke gesprekken (‘caucusstrategie’)
4.7 Een sfeer van veiligheid scheppen

5. Assisteren bij het behandelen van de conflictkwesties (inhoud)
5.1 De conflictkwesties verhelderen en vaststelen
5.2 Het definiëren van de onderliggende belangen
5.3 Zoeken naar oplossingen
5.4 Komen tot een overeenkomst en vastleggen van de afspraken

Literatuur

Bijlagen:
1. Mogelijke tafelschikkingen bij mediation
2. Websites op het gebied van mediation
3. Beoordelingsinstrumenten voor het vaststellen van competenties
bron http://www.managementboek.nl/e-book/9789012387330/beroepsvaardigheden-en-interventietechnieken-van-de-mediator-e-book-hugo-prein

www.quickmediator.nl

Mediation mag zich de afgelopen jaren verheugen in een groeiende populariteit. Het is een relatief nieuwe vorm van bemiddeling bij conflicten, waarbij een neutrale bemiddelingsdeskundige, de mediator van Quickmediator, de onderhandelingen tussen partijen begeleidt om vanuit hun werkelijke belangen tot gezamenlijk gedragen en voor ieder optimale resultaten te komen.
Bij mediation staan twee uitgangspunten centraal: vrijwilligheid en vertrouwelijkheid. In de mediationovereenkomst die de partijen en de mediator aan het begin van het traject sluiten, wordt vastgelegd dat u geheel vrij bent bij het vinden van een oplossing, en dus ook uw deelname tussentijds mag staken. Verder wordt geheimhouding overeengekomen, hetgeen betekent dat alles wat tijdens de mediation wordt besproken vertrouwelijk blijft en daarop “in en buiten rechte” nooit een beroep zal worden gedaan.
De praktijk wijst uit dat mediation bij veel conflicten een hoge slagingskans heeft. Dat komt niet alleen door de snelheid van het proces en de relatief lage kosten (vergeleken met inhoudelijke gerechtelijke procedures). De uitkomst is er vaak één op maat, waarmee alle partijen blij zijn en ze is bovendien gericht op de toekomst (in plaats van op het verleden).

Zakelijke geschillen
Een zakelijk geschil is vaak frustrerend. Het beslechten van een zakelijk conflict betekent vaak een breuk met je klant, leverancier of partner. U kunt er ook voor kiezen het geschil niet middels een juridische procedure uit te vechten maar te kiezen voor mediation. In dat geval is de kans groot dat uw zakelijke relatie behouden blijft en er een toekomstgerichte oplossing komt waar u beiden baat bij heeft.

Ook arbeidsconflicten kunnen meer schade aanrichten aan personen of organisaties dan men denkt en wenst. Denk aan een negatieve sfeervorming op de werkvloer, kampvorming, inproductiviteit, verloop, ziekteverzuim, negatieve bedrijfsuitstraling, fraude, minder functioneren en ontslag. Middels mediation komt vaak de oorzaak van het conflict boven tafel (bijvoorbeeld: veranderende privé- of bedrijfsomstandigheden) en kan van daaruit naar een voor beide partijen bevredigende oplossing gezocht worden. Soms lukt herstel van de arbeidsrelatie niet en zijn beide partijen gebaat bij een exit-mediation.

Bemiddeling in familiezaken en echtscheiding
Een familieconflict kan enorm belastend zijn. Het conflict kan te maken hebben met het familiebedrijf, een nalatenschap of erfenis, een familieruzie of een ander belangrijk onderwerp. Bij problemen in de familiesfeer stokt de communicatie meestal doordat emoties, onbegrip en wantrouwen zich alsmaar opstapelen. Een groot probleem bij een familieconflict vormt het gebrek aan objectiviteit bij beide partijen.

De ervaring leert dat onder begeleiding van een mediator de emoties vaak weer bedaren, onbegrip overgaat in begrip en wantrouwen in vertrouwen. Daarna kunnen beide partijen met respect voor elkaars belangen de problemen bespreekbaar maken en werken aan een gezamenlijke oplossing voor het familieconflict.

Ook een echtscheiding is vaak ingrijpend en emotioneel zwaar voor de betrokken partijen. Maar ook in juridische, financiële en fiscale zin is het een complex proces dat niet in een handomdraai geregeld kan worden. Het is voor de betrokkenen van groot belang om de juridische gevolgen vooraf goed in kaart te brengen. Zo moeten er zaken geregeld worden ten aanzien van de kinderen: bij wie gaan de kinderen wonen, hoe ziet de omgangsregeling eruit en wat is de hoogte van de kinderalimentatie. Soms moet er ook partneralimentatie betaald worden en dient het vermogen te worden verdeeld.
De mediator van Quickmediator zijn zelf een sterk voorstander van echtscheidingsbemiddeling (mediation). U gaat dan vanuit een toekomstgerichte overlegsituatie uit elkaar, hetgeen op alle betrokken partijen een gunstige uitwerking heeft, terwijl het mediationtraject meestal veel sneller verloopt en aanzienlijke kosten bespaart.
Indien u en uw toekomstige ex-partner tot overeenstemming komen stelt de mediator van Quickmediator een overeenkomst voor u op. Deze overeenkomst, die ook wel echtscheidingsconvenant wordt genoemd, regelt de gevolgen van de echtscheiding, zoals kinderalimentatie, partneralimentatie, de verblijfplaats van de minderjarige kinderen, de omgang met de kinderen, de echtelijke woning, de verdeling van de huwelijkse boedel e.d.. Na ondertekening hiervan dient de mediator van Quickmediator de stukken in bij de huisadvocaat namens u beiden een gemeenschappelijk verzoek tot echtscheiding bij de Rechtbank indienen en zorg dragen voor inschrijving van de beschikking in de registers van de burgerlijke stand.
Het voordeel van echtscheidingsbemiddeling is dat zaken veelal sneller kunnen worden afgewikkeld, kosten kunnen worden bespaard en men niet persoonlijk naar de Rechtbank hoeft te gaan.

Burenruzies
Een kleine ergernis vanwege bijvoorbeeld geluidsoverlast of onenigheid over de erfafscheiding kan al uitmonden in een burenruzie. Als het conflict niet wordt opgelost stapelen de ergernissen zich op en kan het woongenot ernstig worden aangetast.

Onder begeleiding van een mediator van Quickmediator worden de buren in staat gesteld om weer met elkaar in gesprek te komen en de aan de ruzie ten grondslag liggende redenen bespreekbaar te maken. Het gezamenlijke belang is immers groot, beiden willen een optimaal woongenot en een oplossing van het conflict.
www.quickmediator.nl

26-03-2013 09:13 • Rechtspraak.nl

Echtscheiding
Het besluit van echtelieden om te gaan scheiden is normaal gesproken het eindpunt van een lange weg. Hoe een echtscheiding uiteindelijk verloopt en hoe ze wordt verwerkt, hangt wezenlijk af van de factoren die tot de scheiding hebben geleid.

Onverschilligheid en langs elkaar heen leven
Vaak wordt als reden van scheiding aangegeven dat men uit elkaar gegroeid is en elkaar niets meer te vertellen heeft. De partners hebben er geen zin in het huwelijk alleen omwille van de vorm overeind te houden. Over het algemeen verlopen scheidingen die dit als uitgangssituatie hebben relatief probleemloos. Van tevoren worden de partners het meestal eens over de voorwaarden waaraan moet worden voldaan, zoals verdeling van geld en goederen, regelingen met betrekking tot de kinderen etc.

Echtelijke strijd
De situatie wordt ingewikkelder wanneer de aanleiding tot de scheiding is dat de één zich vergist heeft in de ander. Meestal wordt dan eerst geprobeerd om de partner te veranderen. Omdat dergelijke pogingen doorgaans geen succes opleveren, volgt er vaak onenigheid en soms zelfs gewelddadigheid. In de
regel laat de echtelijke strijd beide partners uiteindelijk teleurgesteld, verbitterd en psychisch beschadigd achter. De scheiding wordt moeilijker omdat vaak de gedachte aan wraak overheerst.

Nieuwe partner
Wanneer iemand verrast wordt met de mededeling dat de partner een nieuwe relatie heeft, dan kan dit een regelrechte shock teweegbrengen. Afhankelijk van het karakter gaat deze shock later over in woede, destructiviteit of depressie. Een gesprek is in de meeste gevallen niet meer mogelijk, omdat degene die verlaten is zich diep gekrenkt voelt.

Mannen zijn gemakzuchtiger
Het initiatief tot een scheiding wordt meestal door de vrouw genomen. Zij houden zich meer met hun relatie bezig en hebben de sterke wens dat alles ‘klopt’. Mannen zijn, wellicht uit gemakzucht, meer bereid zich neer te leggen bij een verhouding waarmee ze in feite niet tevreden zijn.

Leven na de scheiding
De scheiding van een partner met wie men vaak jarenlang het leven heeft gedeeld en met wie men eens uit liefde en met de verwachting ‘voor altijd’ getrouwd is, is doorgaans een ingrijpende en pijnlijke gebeurtenis. Vaak heeft men jaren nodig om het te verwerken. Men voelt zich hulpeloos en is bedrukt, kwaad en bedroefd. Veel mensen stellen na een scheiding ineens ook zichzelf ter discussie en worden gekweld door angst voor de toekomst.

Zelfs wanneer de scheiding rationeel doordacht is en de enig mogelijke oplossing lijkt te zijn, blijft toch het gevoel bestaan dat men op de een of andere manier gefaald heeft. Vage schuldgevoelens steken de kop op en dikwijls ontstaat het gevoel dat niemand van hen houdt en is er de angst dat een nieuwe verhouding opnieuw zal mislukken.

De reacties van de omgeving
Hoewel steeds meer huwelijken stuklopen en scheidingen dus in zekere zin gewoon worden, reageren ouders, vrienden en kennissen toch vaak met afkeuring, onbegrip en afwijzing, wanneer een echtpaar aangeeft te willen gaan scheiden. Ofschoon men juist in deze moeilijke situatie de ruggesteun en geestelijke ondersteuning van familie en vrienden hard nodig heeft, kan men buitenstaanders beter zo veel mogelijk buiten de problemen houden.

Bij een goede verstandhouding moet men proberen op tijd afspraken te maken voor de tijd na de scheiding. Wat gebeurt er met de gemeenschappelijke vrienden? Mag de ex-man of -vrouw de schoonouders nog opzoeken, met wie nog steeds een innige band bestaat? Moet één van de twee weggaan bij de sportvereniging waar beiden al jaren actief lid van zijn? Meestal lossen deze problemen zich in verloop van tijd vanzelf op. Maar men kan onnodige ruzies voorkomen, wanneer men daar meteen duidelijke afspraken over maakt.

Wat betekent echtscheiding voor de kinderen?
Voor het echtpaar is een scheiding weliswaar belastend, maar voor de kinderen is het nog veel moeilijker. Ze hangen aan hun vader en moeder en lijden onder het feit dat ze een van de ouders nog maar zelden of helemaal niet meer kunnen zien. Voor de meeste kinderen is de scheiding een traumatische ervaring, vaak kunnen ze de angsten en emoties nauwelijks aan. Doordat veel ouders hun kinderen in de ruzie betrekken, wordt het probleem voor de kinderen alleen nog maar erger. De kinderen willen namelijk geen partij kiezen. Ze houden van beide ouders en hebben beide nodig.

Langdurig problemen
Op de scheiding van de ouders reageren de meeste kinderen gedeprimeerd, sommige agressief en enkele constructief (‘Ik ga net zo lang met ze praten tot ze weer samen willen zijn’). Maar aangezien reacties van de kinderen de ouders zelden weer bijeenbrengen, blijven de kinderen vaak jarenlang door de scheiding aangedaan.

Hoe ervaren kinderen een echtscheiding?
De reacties van de kinderen worden sterk beïnvloed door hoe de ouders met de problemen rond de scheiding omgaan. Hoe kinderen de scheiding van hun ouders ervaren en welke ernstige uitwerkingen het op hun latere leven kan hebben, kan men zich voorstellen aan de hand van de volgende reacties die psychologen telkens van kinderen van gescheiden ouders te horen krijgen.

‘Het is mijn schuld’
Sommige kinderen zijn overtuigd dat hun ouders zich laten scheiden omdat ze iets verkeerd zouden hebben gedaan (‘Mijn vader gaat weg, omdat ik niet goed genoeg ben’). Dergelijke schuldgevoelens en zelfverwijten kunnen het kind nog jarenlang blijven kwellen.

‘Ik wordt gebruikt’
Vaak worden de kinderen van gescheiden ouders tegen de andere ouder opgestookt. Het kind kan als spion of tussenpersoon misbruikt worden of speelbal van de ouderlijke verdeeldheid worden (‘Ik wordt in een ruzie gebruikt, die niet de mijne is’).

‘Ik ben bang’
Door de ervaringen die ze bij de scheiding van hun ouders opgedaan hebben, durven de kinderen vaak later ook geen duurzame relatie aan te gaan. De angst dat het drama van de ouders zich in de eigen verhouding zou kunnen herhalen, weerhoudt hen ervan in een intieme relatie met iemand te nauw betrokken te raken. Vaak beslissen kinderen van gescheiden ouders later zelf geen kinderen te hebben om hen dezelfde traumatische ervaring bij een mogelijke scheiding te besparen (‘Niemand mag doormaken wat ik heb moeten doormaken’).

Wat zou er in het belang van de kinderen moeten gebeuren?
Onderzoek bij kinderen van gescheiden ouders heeft aangetoond, dat de relatie die de kinderen na de scheiding met beide ouders hebben, van grote betekenis is voor hun verdere ontwikkeling. De kinderen moeten met beide ouders contact kunnen blijven houden. Dit is een van de belangrijkste voorwaarden voor een stabiele psychosociale en emotionele ontwikkeling. bron menselijk-lichaam.com

scheiden echtscheiding advocaat mediator mediation quickmediator scheiden echtscheiden

www.quickmediator.nl